Ιστορία του Νόνι
Ένα μυστικό φυλαγμένο εδώ και χιλιάδες χρόνια!!

Νόνι, ο θρυλικός καρπός της Morinda Citrιiolia ξεκίνησε την θριαμβευτική πορεία
Στις 26 Αυγούστου 1768 ο James Cook ξεκίνησε από την Αγγλία με το πλοίο “Endeavour” το θαλάσσιο ταξίδι του για να εξερευνήσει τον νότιο Ειρηνικό, για λογαριασμό της Βασιλικής Γεωγραφικής Εταιρείας.

Το ταξίδι αυτό, και αφού παρέκαμψε το ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας, τον έφερε στην παραδεισένια Ταϊτή.
Επί τρεις μήνες παρατηρούσε εκεί την ζωή των ιθαγενών, γνώρισε τον κόσμο των φυτών και των ζώων και χαρτογράφησε τα κοντινή νησιά, τα οποία προς τιμήν των εργοδοτών του τα ονόμασε « Νησιά της Εταιρείας».
Κατά την διάρκεια εκείνου του διαστήματος ο Κουκ έγινε μάρτυρας της διεξαγωγής ενός εθίμου: το τατουάζ, μία επώδυνη διαδικασία κατά την οποία βουτούσαν σε χρώμα μία οδοντωτή λάμα, στερεωμένη σε μία ξύλινη ράβδο, και με ένα δυνατό χτύπημα την κάρφωναν βαθιά στο δέρμα για να δημιουργήσουν έτσι διάφορα σχήματα στην επιφάνεια του σώματος. Τα σχήματα αυτά δεν εξέφραζαν μόνο τα καθιερωμένα πρότυπα ομορφιάς των ιθαγενών, αλλά ήταν επίσης και τα σύμβολα της ενηλικίωσης και δήλωναν επίσης και την φυλετική καταγωγή. Τα διάφορα μέρη του σώματος επεξεργάζονταν με αυτή την διαδικασία για όσο διάστημα χρειαζόταν, μέχρι να ολοκληρωθεί το ζωντανό έργο τέχνης.

Επειδή οι πληγές χρειάζονται τέσσερις εβδομάδες για να θεραπευτούν, οι Πολυνήσιοι χρησιμοποιούσαν έναν πολτό από τα φύλλα ενός θάμνου, για την καταστολή των πόνων, για την παύση της αιμορραγίας και για την απολύμανση. Τα φύλλα της Morinda Citrofolia! Ο εξερευνητής Κουκ δεν έδωσε σ’ αυτό καμία ιδιαίτερη σημασία, μιας και βρισκόταν καθ’ οδόν για να ανακαλύψει πολύτιμα μέταλλα και άλλους θησαυρούς για λογαριασμό της αυτοκρατορίας. Έτσι λοιπόν το μυστικό της Morinda Citrofolia, της οποίας ο καρπός ονομάζεται Νόνι, έμεινε για σχεδόν άλλα 227 χρόνια κρυμμένο.
Όχι μικρότερο από το μυστικό γύρω από τον καρπό Νόνι, είναι και το μυστήριο που καλύπτει την καταγωγή των πρώτων κατοίκων της Πολυνησίας. Πολλοί ερευνητές έχουν την άποψη ότι ναυτικοί από την Ινδονησία κατέκτησαν τον νότιο Ειρηνικό, και στην παραπέρα πορεία τους μέσα στον ωκεανό αναμίχθηκαν στην πορεία του χρόνου με άλλες εθνικές ομάδες. Στα διπλά κανώ, με τα οποία ήταν κατάλληλα για πλοήγηση στο ανοιχτό πέλαγος υπήρχε θέση για περισσότερες από μία οικογένειες, για μικρές καλύβες και για εστίες φωτιάς.
Φόρτωναν επίσης και ζώα καθώς και διάφορα χρήσιμα φυτά. Πριν από όλα τα άλλα, ο καρπός Νόνι ήταν πάντα μαζί στα εφόδια.

Έτσι λοιπόν, και ήδη πριν από 2000 χρόνια ήταν γνωστές οι ευεργετικές επιδράσεις αυτού του καρπού στον ανθρώπινο οργανισμό. Με την πάροδο του χρόνου η Morinda Citrofolia εξαπλώθηκε συνολικά σε όλη την περιοχή του Ειρηνικού. Από την μία, την μετέφεραν οι Πολυνήσιοι από νησί σε νησί και από την άλλη, οι ιδιαίτερα ανθεκτικοί σπόροι του φυτού επέπλεαν χιλιάδες χιλιόμετρα στον ωκεανό και όταν τα κύματα τους έφερναν σε κάποια ακτή άρχιζαν γρήγορα να βλασταίνουν.

Ποιο είναι λοιπόν το μυστικό που κρύβεται πίσω από αυτό το ελιξίριο ζωής των νότιων θαλασσών, το οποίο ξεκίνησε την πορεία του θριάμβου στο δυτικό ημισφαίριο και το οποίο αποτελεί ένα βασικό συστατικό της πολυνησιακής φυσικής θεραπείας ? Φαίνεται να μην είναι κανείς άλλος σε θέση να δώσει μία ολοκληρωμένη απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα, εκτός από τους μάγους – θεραπευτές «Kahuma», τους οποίους δεν χρειάζεται να τους πείσει κανείς για τα προτερήματα του καρπού Νόνι.

Παρ’ όλα αυτά όμως η επιστήμη αρχίζει να ασχολείται με τον καρπό Νόνι, αφού πλέον χιλιάδες μαρτυρίες βελτίωσης προβλημάτων υγείας κεντρίζουν την προσοχή.

Ο Δρ. Ιατρικής Neil Solomon, ένας αναγνωρισμένος ειδικός στο πεδίο της ιατρικής υγιεινής διατροφής και της διατροφικής θεραπείας, ανέλυσε πολλές εκθέσεις γιατρών, καταναλωτών και κλινικών εξετάσεων για να αποκρυπτογραφήσει τον μύθο γύρω από τον καρπό Νόνι.

Αξιολόγησε τα στοιχεία και δεδομένα σ’ ένα σύνολο πάνω από 10.000 ανθρώπων που χρησιμοποίησαν τον καρπό Νόνι
«Όταν είδα τα εκτιμημένα στοιχεία αναρωτιόμουν κάθε φορά:
- Πως είναι δυνατόν να μπορεί ο καρπός Νόνι να βοηθάει τόσο πολλούς ανθρώπους με τόσο διαφορετικά προβλήματα υγείας?»
Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης είναι εντυπωσιακά. Ούτε λίγο ούτε πολύ το 78% όλων των καταναλωτών του χυμού Νόνι κατέθεταν ότι τους βοήθησε με κάποιο τρόπο να αισθάνονται καλύτερα. Με τον καιρό βγαίνουν αμέτρητοι μύθοι και θρύλοι γύρω από αυτόν τον καρπό, τόσο που είναι δύσκολο να τα πιστέψει κανείς, τουλάχιστον αυτό ισχύει για την δυτική Ιατρική, η οποία βρίσκεται πολύ μακριά από ολιστικές γνώσεις και απόψεις. Φαίνεται όμως να υπάρχει κάτι το αληθές στις τόσες πολλές διηγήσεις για την αναζωογονητική επίδραση αυτής της νέας ανακάλυψης από την Πολυνησία.
Η Morinda Citrofolia με την τόσο σεμνή εμφάνιση είναι ένα πραγματικό θαύμα αποδοτικότητας και αναζωογονητικής δράσης. Αν ριζώσει μία φορά στην ηφαιστειακή γη, ο άγριος αυτός θάμνος μπορεί να φτάσει μέχρι και τα οκτώ μέτρα ύψος και αρχίζει να βγάζει καρπούς. Και αυτό το κάνει με τέτοια ένταση που μπορεί να φτάσει μέχρι και 12 ή και 14 συγκομιδές ετησίως, ενώ οι καρποί μεγαλώνουν συγχρόνως σε διαφορετικά στάδια ωρίμανσης, έτσι ώστε ανεξάρτητα από την εποχή του χρόνου να υπάρχουν πάντα ώριμοι καρποί. Οι ώριμοι καρποί γνωρίζονται από το γαλακτερό άσπρο χρώμα τους και από την οσμή τους η οποία θυμίζει οσμή τυριού. Από αυτούς παρασκευάζεται ένας πολτός, ο αποκαλούμενος «πουρές Νόνι», ο οποίος αποτελεί την βάση για μία ολόκληρη σειρά προϊόντων Νόνι, τα οποία την στιγμή αυτή κατακτούν την αγορά.
Είναι όμως ο καρπός Νόνι πάντα ο ίδιος καρπός Νόνι στην ουσία του?
Σύμφωνα με τον Dr. Scott Gerson : « η Morinda Citrofolia που ευδοκιμεί στην γαλλική Πολυνησία περιέχει 20% περισσότερα θρεπτικά συστατικά από όλους τους άλλους καρπούς Νόνι που ευδοκιμούν σε άλλα μέρη της γης». Για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα αυτό το « ουράνιο δώρο», όπως το αποκαλούν μερικοί, έμενε κρυμμένο, λες και δεν είχε έρθει ο χρόνος να ανακαλυφθεί από τον έξω κόσμο. Υπήρξαν διάφορες καταγραφές σε ντοκουμέντα, περιγραφές και αμυδρές επαφές με τον έξω κόσμο. Το ζενίθ της ανόδου της δημοτικότητας του καρπού Νόνι ήταν η καταγραφή του στον «οδηγό επιβίωσης» του αμερικανικού στρατού στα μέσα της δεκαετίας του ’50.
Την ίδια περίοδο ο Dr. Ralph Heinicke , ο οποίος είναι σήμερα ο κατ’ εξοχήν ειδικός στο θέμα του καρπού Νόνι, άρχισε να ασχολείται με τον παραδείσιο αυτό καρπό. Στις έρευνές του ανακάλυψε στην Νόνι το αλκαλοϊδές Xeronin (Ξερονίνη) καθώς και τα ένζυμα Proxeronin (Προξερονίνη) και Proxeronase (Προξερονάση).
Ένα καταπληκτικό επιστημονικό φαινόμενο, επειδή ο χυμός του καρπού Νόνι περιέχει 800 φορές περισσότερα ένζυμα από ότι ο ανανάς, ο οποίος λόγω του υψηλού περιεχομένου του σε ένζυμα κατέχει ήδη μία περίοπτη θέση σε χρήση στον φυσικό – εναλλακτικό χώρο. Σα να είχε αφαιρεθεί κάθε εμπόδιο για να προχωρήσει η έρευνα, επιστήμονες σε όλο τον κόσμο άρχιζαν να ασχολούνται και να ανταλλάσσουν απόψεις ακόμη και να φιλονικούν σχετικά με την σημασία αυτής της ανακάλυψης.